Acıbadem kurabiyesi, Türkiye’nin hemen her yerinde sevilerek tüketilen bir tatlı olsa da köken olarak İstanbul mutfağının bir ürünüdür. Bu kurabiye, Osmanlı İmparatorluğu döneminde İstanbul’da gelişen pastacılık ve şekerleme kültürünün bir parçası olarak ortaya çıkmıştır. O dönemde saray mutfağında, yabancı elçilerin sofralarında ve Levanten pastanelerinde bademli, şekerli tatlılara büyük ilgi duyulurdu. İşte Acıbadem kurabiyesi de bu dönemin etkisiyle doğmuştur.
19. yüzyılın sonlarında İstanbul’da açılan ilk pastaneler, özellikle Beyoğlu, Kadıköy ve Galata çevresinde, Avrupa tatlılarını Türk damak zevkine uyarlamaya başlamışlardı. Fransız mutfağındaki macaron veya amaretti gibi bademli kurabiyelerden esinlenilmiş, ancak içerik ve pişirme yöntemi Türk usulüne göre sadeleştirilmiştir. Bademin Anadolu’da bol yetişmesi, bu tatlının yayılmasını kolaylaştırmıştır. “Acı badem” adı, bu kurabiyede kullanılan acı badem özünden gelir; bu aroma kurabiyeye özgün, hafif buruk ama hoş bir lezzet verir.
Zamanla İstanbul pastanelerinden çıkan Acıbadem kurabiyesi, İzmir, Bursa, Eskişehir ve Ankara gibi kentlerde de yapılmaya başlanmıştır. Özellikle Ege Bölgesi’nde badem üretimi yaygın olduğu için, bu kurabiye kısa sürede burada da benimsenmiştir. Böylece yalnızca İstanbul’a özgü olmaktan çıkıp, ülke genelinde tanınan bir klasik haline gelmiştir.