Cıva (özellikle metilcıva) deniz canlılarında biriken toksik bir ağır metaldir. Besin zincirinde küçük balıklardan büyük yırtıcı türlere doğru birikerek artar. Bu nedenle bazı balık türleri, özellikle sık tüketildiğinde sağlık açısından risk oluşturabilir.
''Balık çeşitleri ve özellikleri, fırında balık tarifleri ve yağlı balıklar nelerdir?'' başlıklı haberlere de göz atın.
Cıva oranı: Çok yüksek
Uzun ömürlü ve besin zincirinin üst basamaklarında yer alır; küçük balıkları yediği için cıva birikimi fazladır. Etinde güçlü aroma ve yoğun protein vardır ancak cıva oranı nedeniyle özellikle hamileler ve çocuklar için önerilmez.
Cıva oranı: Çok yüksek
Büyük ve uzun yaşayan yırtıcı bir balık olması, sucul ortamda toksinleri biriktirmesine yol açar. Beyaz eti değerlidir ancak yüksek cıva içeriği nedeniyle düzenli tüketime uygun değildir. Özellikle ithal edilen türlerde oran daha yüksektir.
Cıva oranı: Yüksek
Tropikal sularda yaşayan büyük bir uskumru türüdür; beslenme zincirinin üstünde yer alır. Omega-3 bakımından zengindir ancak metilcıva seviyesi yüksektir; aylık tüketimi bir porsiyonu geçmemelidir.
Cıva oranı: Yüksek – türüne göre değişir
Büyük ton balıkları, uzun ömürlü olduklarından cıvayı vücutlarında depolar. Konserve ton balıkları genellikle skipjack (küçük ton türü) içerdiği için daha düşüktür; ancak taze büyük orkinoslarda cıva oranı dikkat edilmelidir.
Cıva oranı: Orta-yüksek
Tatlı su ekosisteminde üst düzey yırtıcıdır, küçük balıklarla beslendiği için cıva birikimi görülür. Özellikle kirli göllerde yaşayan turnalarda cıva oranı yükselebilir; kontrollü kaynaklardan temin edilmelidir.
Cıva oranı: Orta
Yaşadığı bölgeye göre değişir; endüstriyel atıkların yoğun olduğu denizlerde cıva oranı artar. Genelde düşük cıvalıdır ama sık tüketimde kaynak kontrolü önemlidir.