Un helvası, Türk mutfağının en köklü ve en sade tatlılarından biridir. Temel olarak un, yağ ve şerbet (su veya süt–şeker karışımı) ile hazırlanır. Osmanlı mutfağından günümüze kadar ulaşmış bu tatlı; hem günlük sofralarda hem de mevlit, kandil, cenaze ve hayır yemeklerinde sıkça yapılır. Un helvası, az malzemeyle yapılmasına rağmen doğru teknik uygulanmadığında istenilen kıvamı ve lezzeti vermeyen, ustalık isteyen bir tatlıdır.
1 bardak un helvasına ne kadar şeker konur, un helvasının püf noktaları ve un helvası tariflerine de göz atın.
Yağ kızdıktan sonra unu bir anda eklemek, unun yağla eşit temas etmesini engeller ve topaklanmaya yol açar. Un, mümkünse kontrollü ve azar azar eklenmeli, eklenirken sürekli karıştırılmalıdır.
Un helvasında karıştırma işlemi kısa süreli değil, süreklidir. Un, yağın içinde her noktası eşit kavrulana kadar karıştırılmalı; dibe yapışmasına veya bir bölgede yoğunlaşmasına izin verilmemelidir.
Yağ miktarı az olursa un kuru kalır ve şerbet eklendiğinde topaklanır. Geleneksel ölçülerde, un helvasında yağ ve un oranı birbirine yakın olmalıdır. Yağ, unun her tanesini kaplayacak kadar olmalıdır.
Soğuk şerbetin sıcak una eklenmesi, unun aniden sertleşmesine ve topaklanmasına neden olur. Aynı şekilde çok sıcak şerbet de kontrolsüz buharlaşmaya yol açar. Şerbet ılık olmalı ve helvaya yavaşça eklenmelidir.
Şerbet tek seferde eklenirse un bir noktada yoğunlaşır ve topaklanır. Şerbet, yavaş yavaş ve karıştırarak ilave edilmelidir.
Şerbet ekleme aşamasında tel çırpıcı kullanmak, topak oluşumunu engeller. Kavurma aşamasında tahta kaşık, şerbet eklerken ise tel çırpıcı ideal sonuç verir.
Yeterince kavrulmayan un, şerbeti düzgün çekmez ve pütürlü bir yapı oluşur. Un, rengi hafif koyulaşıp mis gibi kokana kadar kısık ateşte kavrulmalıdır.