Kuymak, Karadeniz mutfağının en sevilen, sofraya geldiği anda yaydığı kokuyla bile iştah açan geleneksel bir lezzettir. Trabzon ve Rize yöresinde “muhlama” olarak da bilinir. Temel olarak mısır unu, tereyağı ve peynirin yavaşça özdeşleşmesiyle hazırlanan, kıvamı uzadıkça makbul olan sıcak bir kahvaltılık yemektir. Kuymak, basit malzemelerle yapılmasına rağmen kıvam, ısı kontrolü ve malzeme kalitesi sayesinde benzersiz bir lezzete dönüşür. Yoğun tereyağı aroması, mısır ununun hafif kavruk tadı ve eriyen peynirin uzayan dokusu bu yemeğin karakterini oluşturur.
''Kuymak mı mıhlama mı ve kuymak yapmanın püf noktalarına'' da göz atın.
Karadeniz’in eşsiz kuymak lezzetinin anahtarıdır. Yörede geleneksel olarak kolot peyniri kullanılır. Tam yağlıdır, ısıtıldığında güçlü şekilde uzar, aroması belirgindir ama rahatsız etmez. Kuymağın karakteristik “ip gibi uzayan” kıvamını en iyi veren peynir kolottur.
Kolot bulunamadığında en iyi ikinci tercihtir. Yumuşak dokusu ve kolay eriyen yapısı sayesinde kuymakta mükemmel bir uzama sağlar. Aroması biraz daha hafif olduğu için tereyağı ve mısır ununun tadıyla çok iyi bütünleşir.
Tek başına kullanıldığında fazla kuru kalabilir, ancak kolot ya da tel peyniriyle karıştırıldığında kıvamı destekler ve kuymağın uzama özelliğini artırır. Hafif tuzlu yapısı da yemeğe hoş bir denge verir.
Gerçek kuymak lezzetini tam vermez ama mecbur kalındığında kullanılabilir. Uzama verir fakat aroması yöresel peynirler kadar iyi değildir. Eski kaşarla değil, mutlaka taze kaşarla yapılmalıdır.