Keşkülde mısır nişastası kullanmak, tatlının kıvamını dengelemeye yardımcı olur. Geleneksel tarifte yer almasa da modern mutfaklarda pratik bir alternatif olarak tercih edilir. Fazla miktarda eklendiğinde tatlı puding kıvamına gelir ve hafifliğini kaybeder. Az miktarda kullanıldığında ise hem lezzet hem de dokuda ideal sonuç elde edilir.
Keşkül, Osmanlı mutfağından günümüze gelen, sütlü ve hafif dokulu bir tatlıdır. Ana malzemeleri süt, şeker, badem unu ve bazen yumurta sarısıdır. Bu malzemeler birlikte pişirilerek kıvam alan, zarif bir tatlı oluşturur. Kıvam genellikle badem ununun nişastamsı yapısı ve sütün kaynamasıyla doğal olarak elde edilir. Bu yüzden geleneksel keşkülde nişasta kullanımı şart değildir.
Mısır nişastası, sütlü tatlılara kıvam vermek ve pürüzsüz bir doku kazandırmak için kullanılır. Keşkülde nişasta eklendiğinde tatlının koyuluğu daha kontrollü hale gelir. Bu, özellikle yumurta sarısı kullanılmayan tariflerde kıvamın tutturulmasını kolaylaştırır. Ayrıca nişasta, tatlının dağılmadan servis edilebilmesini sağlar. Ancak fazla miktarda kullanılırsa tatlı fazla yoğun ve puding kıvamında olabilir.
Geleneksel Osmanlı keşkülü, mısır nişastası içermeyen, daha akışkan ve badem tadı baskın bir tatlıdır. Modern ev tariflerinde ise pratiklik açısından 1–2 yemek kaşığı mısır nişastası eklenir. Bu sayede daha tutarlı ve kolay şekil alan bir kıvam elde edilir. Modern keşkül, damak alışkanlıklarına göre biraz daha yoğun ve kremamsıdır. Yani nişasta kullanımı, tarifin tarihsel kökenine değil, günümüz mutfak pratiklerine dayanır.
Keşkülde mısır nişastası kullanmak istersen ölçüyü iyi ayarlamak gerekir. Fazla nişasta tatlının orijinal hafifliğini kaybettirir. Az miktarda kullanmak ise hem geleneksel lezzeti korur hem de kıvamı garanti altına alır. Yaklaşık 1 litre süt için 1–1,5 yemek kaşığı nişasta genellikle yeterlidir. Böylece keşkül ne çok sulu ne de aşırı koyu olur — tam kıvamında, ipeksi bir doku yakalanır.
Şunlara da göz atın: