Ana malzemesi kara üzüm olan pepeçura, Karadeniz mutfağından yayılan bir tatlıdır. Özellikle bağ bozumu zamanı yapılan bu tatlı, üzüm suyunun kaynatılması ve mısır unu eklenmesiyle hazırlanır. Muhallebi kıvamındadır. Rengi ise içinde kullanılan malzemelere göre kırmızı veya mor rengini alabilir. Şeker kullanımı tamamen isteğe bağlıdır.
Giresun yemekleri, Trabzon yemekleri ve Bolu yemeklerine göz atın.
Geleneksel pepeçura, kokulu siyah üzüm (Karadeniz’de “isabella” veya “kokulu kara üzüm” denir) ile yapılır. Bu üzümün aroması ve rengi tatlıya karakteristik mor rengini verir. Başka üzüm kullanılırsa aynı lezzet yakalanmaz.
Üzümler ezilip suyu çıkarılırken mutlaka çekirdeği ve kabuğu ile birlikte kaynatılır, sonra süzülür. Bu işlem hem daha yoğun bir renk hem de daha güçlü bir aroma sağlar. Süzme aşamasında tahta kaşık veya tel süzgeç kullanmak, berrak ve pürüzsüz bir kıvam verir.
Pepeçuranın kıvamını veren malzeme mısır unudur. Un mutlaka soğuk üzüm suyuyla açılmalı, sıcak karışıma direkt eklenmemelidir; aksi halde topaklanır. Unu azar azar eklemek ve sürekli karıştırmak çok önemlidir. Üzümün cinsine göre şeker miktarı değişir. Kokulu kara üzüm yeterince tatlıdır, çoğu zaman ek şeker gerekmez. Eğer eklenirse, üzüm suyunun kaynama aşamasında eklenmelidir ki iyice erisin.
Orta ateşte ve sürekli karıştırarak pişirilmelidir. Kıvamı koyulaşınca ocaktan alınır; fazla pişirilirse dibi tutar ve tadı acılaşır. Kaselere döküldükten sonra oda sıcaklığında biraz dinlendirilip buzdolabında soğutulmalıdır. Serviste üzerine fındık, ceviz, hindistan cevizi rendesi veya tarçın serpilirse hem görünüm hem de lezzet zenginleşir.