Nohut mutlaka önceden ıslatılmalı, hatta haşlanıp kabukları soyulursa çorbanın kıvamı daha ipeksi olur. Mercimeği sonradan eklemek, dağılmadan pişmesini sağlar.

Geleneksel olarak kuzu eti tercih edilir; küçük kuşbaşı doğranır. Eti önce hafif kavurmak aromayı güçlendirir. İsteğe göre kuzu yerine dana eti de aynı şekilde kullanılabilir. Bazı versiyonlarında et kullanılmadığı için, yalnızca bakliyat kullanarak harira çorbası yapmak da mümkündür. Ek olarak harira çorbasında domates mutlaka rendelenmeli veya blenderdan geçirilmelidir; pürüzsüz bir kıvam için süzmek de iyi olur. Domates salçası eklemek rengi ve yoğunluğu artırır.

Harira’nın ruhu baharatlardadır: Zencefil, zerdeçal, tarçın, karabiber ve kişniş. Baharatları yağda önce hafifçe kavurmak kokusunu açar. Tarçını çok kaçırmamak gerekir; azıcık bile çorbanın karakterini değiştirir.

Un ve suyla hazırlanan “terbiye” (bazı tariflerde pirinç unu ya da buğday unu kullanılır) yavaşça eklenir, topaklanmaması için sürekli karıştırılır. Fazla koyulaşırsa sıcak suyla açabilirsiniz. Şehriye veya pirinç çorbanın son aşamasında eklenir, çok pişirilirse lapa olur. Pişirme bitince bol limon suyu ve taze kişniş eklemek hariranın en önemli lezzet sırrıdır. Yanında hurma ve tatlı şebakiya ile servis etmek Fas geleneğinde çok yaygındır.