Kazandibinin topaklanması çoğu zaman pişirme sürecinin aceleye getirilmesinden kaynaklanır. Malzemeler oda sıcaklığında değilken birleştirildiğinde süt ve nişasta uyum sağlayamaz. Karışım kaynama noktasına yaklaşırken yeterli kontrol sağlanmazsa doku bozulur. Sabırla ve dengeli ısıyla pişirilen kazandibi ise daha pürüzsüz olur.
Kazandibinin topaklanmasının en yaygın nedeni nişastanın süte doğru şekilde karıştırılmamasıdır. Nişasta soğuk sütte tamamen çözülmeden tencereye eklenirse pütürler oluşur. Isı yükseldikçe bu pütürler açılmak yerine daha da sertleşir. Özellikle mısır nişastası hızlı tepki verdiği için dikkat ister. Bu yüzden karışıma başlamadan önce nişastanın mutlaka soğuk sütle açılması gerekir.
Sütün yeterince karıştırılmaması kazandibinin topaklanmasına yol açar. Karışım pişerken sürekli ve aynı yönde karıştırılmadığında dipte yoğunlaşma olur. Bu yoğunlaşan kısımlar kısa sürede topak haline gelir. Özellikle ocak ateşi yüksekse bu risk daha da artar. Düzenli karıştırma kıvamın pürüzsüz olmasını sağlar.
Ocağın altının fazla açık olması önemli bir başka sebeptir. Yüksek ısı sütlü tatlılarda kontrolsüz pişmeye neden olur. Karışımın alt kısmı hızla pişerken üst kısmı sıvı kalabilir. Bu durum doku farkı yaratarak topaklanmayı tetikler. Kazandibi kısık ateşte ve sabırla pişirilmelidir.
Un veya nişasta miktarının yanlış ayarlanması topaklanmaya neden olabilir. Fazla nişasta karışımın bir anda koyulaşmasına yol açar. Ani koyulaşma sırasında karıştırmak zorlaşır. Karıştırılamayan bölümler topak şeklinde kalır. Ölçülere sadık kalmak bu sorunu büyük ölçüde önler.
Tencere seçimi ve malzeme kalitesi sonucu doğrudan etkiler. İnce tabanlı tencereler ısıyı eşit dağıtmaz. Eşit dağılmayan ısı bazı bölgelerin daha çabuk pişmesine neden olur. Bu bölgelerde süt ve nişasta hızla kesilir. Kalın tabanlı bir tencereyle daha düzgün bir kıvam elde edilir.
Şunlara da göz atın: