Kandil simidi, İslam dünyasında kandil geceleri vesilesiyle yapılan, küçük boyutlu, gevrek ve ağızda dağılan geleneksel bir tuzlu kurabiyedir. Osmanlı mutfağından günümüze ulaşan bu lezzet, kandil gecelerinde komşulara, akrabalara ve misafirlere ikram edilmesiyle kültürel bir anlam kazanmıştır. Görünüm olarak simidi andırsa da klasik simitten farklıdır; daha küçük, daha sert ve uzun süre bayatlamayan bir yapıya sahiptir. Üzerine genellikle susam ya da çörek otu serpilir. Çayla birlikte ikram edilmesi gelenekselleşmiştir.
''Kandil simidi malzemeleri nelerdir, kandil simidinin üzerine ne sürülür ve kandil simidi püf noktalarına'' da göz atın.
Kandil simidi yapımında en çok tercih edilen sirke türü üzüm sirkesidir. Sirke miktarı genellikle 1–2 yemek kaşığı kadardır. Fazla kullanılması simidin tadını keskinleştirebilir, bu yüzden ölçü önemlidir.
Lezzet dengesi sağlar: Üzüm sirkesi, hamura hafif ama rahatsız etmeyen bir asidite katar.
Kıtır dokuyu destekler: Sirke, hamurun pişerken daha gevrek olmasına yardımcı olur.
Koku yapmaz: Elma sirkesine kıyasla pişince daha nötr bir tat bırakır.
Geleneksel tercihtir: Osmanlı mutfağında kandil simidi tariflerinde en sık kullanılan sirke üzüm sirkesidir.
Elma sirkesi de kullanılabilir; ancak üzüm sirkesine göre daha baskın bir aroma bırakır. Bu nedenle klasik ve geleneksel bir kandil simidi yapmak isteyenler için üzüm sirkesi önerilir.