Mersin'de tantuni, genellikle dana etinin but bölümünden yapılır. Ancak bazı yörelerde biftek kullanılarak tantuni yapıldığı da gözlemlenmiştir. İşte, biftek tantuni ve et tantuninin farkı:
Tantuni, denildiğinde genelde dana eti akla gelir ama bazı yerlerde “biftek tantuni” diye menüde ayrı bir seçenek görürsün. Bunlar aslında aynı kökten gelse de kullanılan etin türü ve pişirme tekniği nedeniyle farklılık gösterir.
Orijinal Et Tantuni
Etin türü: Dana but, kontrfile ya da kontrnüar gibi lifli ama çok ya��lı olmayan kısımlar tercih edilir.
Doğranma şekli: Et çok küçük parçalar halinde, kuşbaşıdan bile ufak doğranır. Hatta neredeyse mercimek tanesi kadar küçük olması idealdir.
Pişirme yöntemi: Sacda yüksek ateşte kavrulur, önce kısa süre haşlanmış olabilir. Üzerine pamuk yağı eklenerek çevrilir.
Doku: Sakız gibi çiğnenebilir, bol parçalı, hafif yağlı bir yapıdadır.
Lezzet: Baharatlarla (özellikle kimyon, pul biber) desteklenmiş, yoğun aromalıdır. Mersin’de “gerçek tantuni” denince bu anlaşılır.
Biftek Tantuni
Etin türü: Bütün biftek dilimleri veya iri doğranmış biftek parçaları kullanılır. Yani kıyılmış/ufak doğranmış et değil, daha iri ve düzgün kesimli etle yapılır.
Doğranma şekli: Biftek, sacda ya da tavada pişirilip daha sonra jülyen (ince şerit) ya da iri parçalar halinde doğranır.
Pişirme yöntemi: Klasik tantuni kadar küçük parçalanmadığı için biftek daha “et gibi” kalır. Çoğu zaman marine edilerek daha yumuşak bir sonuç alınır.
Doku: Daha bütünlüklü, “lokum gibi” bir his verir; klasik tantuniden daha az parçacıklıdır.
Lezzet: Etin tadı daha baskın gelir, baharatlar geri planda kalabilir. Genelde daha modern veya restoran uyarlaması olarak sunulur.