Hafif ve tuzlu balığın ardından tatlı ve yoğun helva, damakta hoş bir tamamlayıcılık sağlar. Aynı zamanda helva, sofraya sembolik bir anlam ve bereket duygusu da katar.
Osmanlı’dan bu yana süregelen bir mutfak geleneğidir; özellikle mevlit, cenaze ve balık sofralarında helva ikramı yaygındır.
Balık hafif bir yemek olduğu için ardından enerji veren, tok tutan ve sindirimi kolaylaştırdığı düşünülen tahin helvası tercih edilir.
Balığın tuzlu ve hafif yapısını, helvanın tatlı ve yoğun dokusu dengeler; damakta hoş bir tamamlayıcılık sağlar.
Balık protein, helva ise karbonhidrat ve yağ içerdiğinden, birlikte tüketilmeleri daha dengeli bir öğün sunar.
Helva, özellikle ölüm sonrası sofralarda olduğu gibi, balık sofralarında da bir nevi hatırlama, paylaşım ve bereket simgesidir.