Şu an menüsünde yok ama yıllar önceki "sallanan etler" ve "chicken tenders" hâlâ damağımda. Zamanla ziyaretlerimiz azaldı, önce Cadde'deki şubesi kapandı, sonra sadece AVM’lerde rastlamaya başladık. Hatta sırf NUM NUM için AVM’ye gittiğim bile olmuştur.

Uzun zamandır uğramamıştım. Geçtiğimiz günlerde Capitol AVM’de karşıma çıkınca, eski günlerin hatırına bir şeyler yiyelim dedik. Ortam güzel, garsonlar güler yüzlü ve ilgili.

Tavuk şinitzel iyi bir fikir gibi geldi, yanına da patates kızartması söyledik. Ama alerjisi olan birimiz için temkinli davranmak istedik. Normalde şinitzelde badem olmaz ama yine de sorduk. Garson mutfağa danışıp döndü: “Şinitzelin içinde badem yok ama menüdeki tavuklu krokanlı salatada kullanılan tavuk, şinitzel ile aynı yağda kızarıyor. Bu nedenle risk olabilir.”

Uyarı için teşekkür ettik, bunun üzerine menüden ızgara tavuklu Sezar wrap sipariş ettik. Yanına da yine patates kızartması! Olmaz mı, olur tabii. Ama garson tekrar gelip uyardı: Patatesler de şinitzelin kızardığı yağda pişiyormuş. Bu da alerji açısından riskliymiş.

Belki yanlış düşünüyorum ama et ve patates için ayrı yağlarda kızartma yapılması gerekmez mi? Bu konudaki düşüncelerini restoran işletmecilerinden duymayı isterim.

Sonuç olarak, wrap’in yanına salata aldık – belki de daha sağlıklı oldu. Wrap’in sosu, tavukların yumuşaklığı ve lavaşı oldukça başarılıydı.

Gelelim şinitzele... Ne yazık ki fazla pişmişti; kenarları neredeyse yanacak kadar koyu kahverengiydi.

Ödediğimiz hesabı aşağıda görebilirsiniz.

Bazı cümleler “Nerede o eski bayramlar?” diye başlar ya, ben de diyorum ki:

“Nerede o eski NUM NUM’lar...”